Należałoby przypomnieć, że obecną, historycznie małą wartość 2,5 proc. stopa referencyjna osiągnęła w lipcu 2013 r., a więc na niezmienionym stopniu pozostaje od piętnastu miesięcy. To jeden z największych stanów stagnacji w polityce pieniężnej w polskiej historii, co nie oznacza wcale, że równie nudno było w gospodarce czy na rynkach finansowych. Zresztą w przyrównaniu do amerykańskiej rezerwy federalnej, która stopy procentowe utrzymuje w pobliżu zera od sześciu lat, Rada Polityki Pieniężnej nie ma się czym szczycić a tego wyczynu z pewnością nie pokona. Należy także zwrócić uwagę, że zaledwie parę miesięcy temu istniałoby niemal całkowite mniemanie, że nasze stopy procentowe pójdą w górę. Ta raczej nagła oraz radykalna, jak na politykę pieniężną zamiana, łączyła się przede wszystkim ze spadkiem tempa wzrostu cen oraz kontrolowaniem współczynnika inflacji na niezwykle niskim poziomie przez znaczniejszy okres, a nareszcie pojawieniem się deflacji. Także z gospodarki zaczęły iść początkowo ledwie niepokojące symptomy, informujące o spowolnieniu tempa przyrostu, a w efekcie naturalne tegoż zwolnienia dowody. Nie bez znaczenia jest ponadto pozycja w otoczeniu, a więc przede wszelkim zagrożenie deflacją oraz zmęczenie pieniężne w przestrzeni euro oraz wynikające z owego wielkie działania Europejskiego Banku Centralnego, który wzorem amerykańskiej rezerwy federalnej zredukował stopy faktycznie do zera i realizuje plan zakupu aktywów.

To wystarczające powody do modyfikacji kursu polityki ekonomicznej. Pytanie tylko, jak ogromne będą cięcia oraz w jakim metrum zostaną przeprowadzone. Nie brakuje ekonomistów, zakładających, iż łącznie podstawowa stawka referencyjne zostanie obniżona nawet o 1 punkt procentowy, zatem wyniesie końcowo 1,5 proc. O tym, że nastawienie Rady Polityki Pieniężnej nie musi zbyt odchodzić od tych oczekiwań, świadczy choćby wypowiedź jej przedstawiciela Andrzeja Bratkowskiego, który określił, że łączny etap redukcji winien sięgnąć co najmniej 1 punkt procentowy, a w przypadku nasilenia tendencji stagnacyjnej w gospodarce, skala cięć mogłaby być nawet większa. Także tendencje na rynku pieniężnym wskazują, że inwestorzy zakładają podobną skalę obniżek stóp.

Post Polityka pieniężna coraz ciekawsza pojawił się poraz pierwszy w .